- nazinderen van de materiële resten of de omgevingsvariabelen van een opgelost schrijfsel
uitleg: een schrijfsel lost in staat 2 geleidelijk aan op door haar onuitputtelijk procreatief gedrag: het put zich a.h.w. in de eigen schrijfsels uit. Daar waar bepaalde lezers voldoende retro-actief waarnemingsvermogen hebben om zich de toestand van het nog niet opgeloste schrijfsel in te beelden, louter door waarneming van het afval, de resterende materie of het complex van vergroeide omgevingsvariabelen, spreken we van het 'uitzingen' van een schrijfsel.
Merk op dat het hier om een duidelijke fictionalisering gaat: het niet-actieve schrijfsel bekleedt het taalkundige profiel van een actief proces, een nukkige problematisering waarop binnen de Kathedraalse mystiek volmondig met de mu-koan gereageerd wordt: "niets is minder waar". Paprika-chips met cola leidt daarbij wel eens tot verzuring van de neusgaten.
De Uitzingbaarheidsvergissing ( en: fallacy of mistaken song - J. Joplin: what have you done to my song) is het het voor vele culturen fallikante waarderingsverschuiven van de waardering van het primaire schrijfsel naar een overmatige waardering van het secundaire uitzingen van - au fond- afwezige schrijfsels.
De Uitzingbaarheidsvergissing ligt vervolgens aan de basis van de artificiële Gebrekkigheid, waar omwille van de traagheid van het verschuiven het uitzingen zelf in een dubbele articulatie ook nog 's met een illusoir tekort bekleed wordt. Van daar af hebben de marxistisch te duiden vervreemdingsverschijnselen in en van de productie natuurlijk vrij spel en kan de Kapitale Molog inhaken op een door menig postulant gepostuleerde SchrijfselGebrek.
& Eilaas: Scotty mag dan zweten & hameren wat ie wil, de Enterprise bougeert geen nanometer meer.
