splitsel

De beweging die binnen een als eenduidige (unidirectionele) beweging ervaren gebeursel een merkbare differentiatie doet ontstaan of de restanten van zulk een beweging.

Een splitsel resulteert veelal in de stolling van een begrippenpaar en is daardoor een fundamentele beweging in het Westerse denken. Pogingen om de resulterende dichotomiedrang te verschrijven, bijvoorbeeld in de befaamde triade van Hegel worden binnen het Neo-Kathedraalse denken nogal vlug verworpen als schijnbewegingen. De Synthese schiet aan de oorspronkelijke These en aan het dwingende karakter van de antithese voorbij, enkel om zich zo snel mogelijk als These van de Denkbeeldige Vooruitgang te poneren.

Een tijdige berusting in de dichotomiedwang, een gekende Kantiaanse oefening- het niet willen ontkennen van de illusoire 'wezenlijkheden' daarvan - schept ruimte voor een apperceptie van het Vorksel dat aan elke splitsing voorafgaat ( de perceptie verniet de veelheid van het Vorksel tot een splitsing)